Η αλήθεια είναι πως όταν βλέπουμε ένα παιδί με κατοικίδιο ζώο – και γενικά με ζώο – το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό και προκαλεί όμορφα συναισθήματα.
Είναι συνηθισμένο να βλέπεις ένα παιδάκι να τρέχει στο δρόμο για να χαϊδέψει ένα σκύλο, να φωνάζει «γατούλα», να προσπαθεί να πιάσει περιστέρια σε μία πλατεία κλπ.
Αυτό συμβαίνει γιατί υπάρχει ενστικτωδώς απίστευτη χημεία ανάμεσα στα παιδιά και τα ζώα. Είναι στη φύση τους η αμοιβαία σχέση και λατρεία, τόσο από τη μία πλευρά όσο και από την άλλη.
Αν το παιδί μου ζητήσει κατοικίδιο ζώο;
Το πιο πιθανό είναι όλοι οι γονείς κάποια στιγμή να ακούσουν το παιδί τους να ζητάει ένα κατοικίδιο ζωάκι. Σαφώς υπάρχουν θετικά και αρνητικά με την απόκτηση του. Οι γονείς θα πρέπει να συζητήσουν πολύ σοβαρά και να εξετάσουν όλες τις εκδοχές. Δεν πρόκειται για την αγορά ενός ακόμα παιχνιδιού αλλά για ένα ακόμα μέλος στην οικογένεια τους.
Θα πρέπει να συμφωνήσουν σε κοινούς κανόνες για τις ευθύνες που θα έχουν απέναντι στο ζώο αλλά να βρουν και τον τρόπο συμβίωσης με το παιδί. Επιπλέον, να έχουν διάθεση και υπομονή να μάθουν στο παιδί ότι το ζώο αυτό θα έχει ανάγκες και ότι θα είναι σύντροφός τους.
Ποιο κατοικίδιο ζώο να επιλέξω;
Όταν το κατοικίδιο προορίζεται για ενήλικες, η επιλογή είναι σίγουρα πιο εύκολη διαδικασία. Η ηλικία του παιδιού δεν έχει σχέση με το είδος του ζώου και το μέγεθος, αλλά είναι προτιμότερη η απόκτηση ζώου όταν το παιδί είναι από τριών ετών και πάνω.
Αυτό που παίζει ρόλο είναι το πόσο έτοιμο είναι το παιδί σου να δεχτεί και να αναλάβει τέτοια ευθύνη και από εκεί θα καταλάβεις και τι είδος να επιλέξεις. Με την απόκτηση ενός πτηνού ή ενός χρυσόψαρου, η ευθύνη του (αλλά και η δική σου) είναι πολύ μικρότερη από αυτή ενός σκύλου ή γάτας. Με τον σκύλο το παιδί σου θα λάβει μεγάλη ανταπόκριση και θα έχει σωματική επαφή, αγκαλιές και πολλές ώρες παιχνιδιού και φροντίδας. Είναι η πιο συνηθισμένη επιλογή.
Οι έρευνες ειδικών αλλά και οι εμπειρίες πολλών ανθρώπων, μας λένε πως τα θετικά είναι πολλά όταν ζει το παιδί με κατοικίδιο ζώο:
Οφέλη στην υγεία του παιδιού
Έχει παρατηρηθεί ότι τα παιδιά που έρχονται σε επαφή με ζώα έχουν πιο ενισχυμένο ανοσοποιητικό σύστημα και αρρωσταίνουν λιγότερο. Ακόμα και η βόλτα που κάνει το παιδί με το ζωάκι, είναι είδος άσκησης και αυξάνεται η φυσική του κατάσταση.
Το παιδί σου νιώθει ασφάλεια
Το παιδί αντιλαμβάνεται το ζώο ως φίλο του, που του προσφέρει συνεχώς συντροφιά. Το ζωάκι αποδέχεται το παιδί, το προστατεύει, το βοηθάει και το αγαπάει και έτσι δημιουργείται μία σχέση σταθερότητας, εμπιστοσύνης, ασφάλειας και συντροφιάς.
Αισθάνεται πως ότι κι αν συμβεί, ο μικρός του φίλος είναι εκεί γι’ αυτόν.
Συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού: το παιδί σου αποκτά ενσυναίσθηση
Από μικρή ηλικία το παιδί αναγνωρίζει το ζώο ως υποκείμενο και όχι ως αντικείμενο και αντιλαμβάνεται ότι έχει και αυτό ανάγκες. Όταν συμβιώνει μαζί του καταλαβαίνει πως έχει ευθύνη να το ταΐσει, να το πάει βόλτα, να το βγάλει για «πιπί» και να παίξει μαζί του και έτσι αποκτά δεξιότητες και γίνεται υπεύθυνο.
Έτσι ενισχύεται η αυτοπεποίθηση του και η αυτοεκτίμηση του.
Επιπλέον αποκτά επικοινωνία μαζί του με τη γλώσσα του σώματος και αντιλαμβάνεται σήματα που βρίσκονται πίσω από τα λόγια.
Συναισθηματική εξέλιξη και κοινωνική ανάπτυξη
Όταν ζει το παιδί με κατοικίδιο ζώο δένεται μαζί του και αναγνωρίζει τις ανάγκες και τα συναισθήματα του. Έτσι αναγνωρίζει καλύτερα και τα δικά του συναισθήματα και αυτό βοηθάει πολύ στις σχέσεις που αναπτύσσει κοινωνικά με τους ανθρώπους αλλά και το περιβάλλον.
Ψυχική υγεία του παιδιού
Έχει παρατηρηθεί πως τα κατοικίδια ζωάκια βοηθούν τα παιδιά να ξεπεράσουν κάποια δυσάρεστη κατάσταση και μειώνουν το άγχος που βιώνουν. Αυτό μπορεί να είναι ένα διαζύγιο, μία αρρώστια, ένας καβγάς ή και μία απώλεια. Το ζώο γίνεται ο σύμμαχος του, είναι μαζί του και του μειώνει την αίσθηση της ανασφάλειας.
Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι παιδί που ζει με ζώο, βιώνει λιγότερο άγχος και στρες σε αγχωτικές εμπειρίες της ζωής του!
Το παιδί μαθαίνει να διαχειρίζεται την απώλεια
Όταν μεγαλώνει και συναναστρέφεται το παιδί με κατοικίδιο ζώο, αναπόφευκτα θα βιώσει κάποια ασθένεια αλλά και την απώλεια του. Πολλές φορές αυτή είναι η πρώτη περίπτωση που το παιδί έρχεται αντιμέτωπο με απώλεια και έτσι μαθαίνει τον κύκλο ζωής. Βέβαια, καλό είναι αυτό να του το εξηγήσεις νωρίτερα ότι μία μέρα θα συμβεί και να μη νιώσει ποτέ υπεύθυνο γι’ αυτή την απώλεια.
Πολύ συχνά άνθρωποι που φροντίζουν παιδιά με ψυχολογικό ή αναπτυξιακό πρόβλημα, χρησιμοποιούν κατοικίδια ζώα (κυρίως σκύλους) για την ανακουφιστική τους φροντίδα. Αυτή η «θεραπεία μέσω ζώων» βοηθά στη βελτίωση της κοινωνικής, γνωστικής και συναισθηματικής λειτουργίας του ανθρώπου.
Είναι αντιληπτό πως το παιδί με κατοικίδιο ζώο είναι μία συμβίωση με πολλά οφέλη. Αλλά η απόφαση θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα ώριμης σκέψης και σιγουριάς. Το ζώο έχει ευθύνες, χρειάζεται φροντίδα, υπομονή, έξοδα και κατανόηση. Και σίγουρα θα πρέπει να είναι αποδεκτό από όλους.
Μη ξεχάσεις ποτέ ότι είναι ένα ακόμη μέλος στην οικογένεια σου με το οποίο θα ζείτε όλοι μαζί.